Lionel Taminiaux blijft ploeggenoten voor in Schaal Sels

Lionel Taminiaux heeft de Schaal Sels op zijn naam geschreven. De Waal van Alpecin-Deceuninck ontsnapte in de slotkilometers nog uit een kopgroep van zes en bleef nipt zijn ploegmaat David van der Poel voor. De Nieuw-Zeelander George Jackson maakte het podium compleet.

De Schaal Sels van 2023 kreeg net voor de start een fikse stortbui te verwerken. Toch stonden 87 dappere renners rond de klok van 14 uur aan het vertrek in Merksem voor elf ronden van net geen tien kilometer. In totaal moest er iets meer dan 109 kilometer worden afgelegd.

Al bij de eerste doortocht aan de aankomst toonde David van der Poel (Alpecin-Deceuninck), de oudere broer van Mathieu die in 2021 nog onze Antwerp Port Epic won, zich zeer bedrijvig. Samen met Timothy Dupont (Tarteletto-Isorex) zou hij uiteindelijk rondenlang vooruitrijden. In het peloton zaten ze intussen ook niet stil, want op het natte circuit brak de grote groep snel in vier stukken.

Alleen de echte sterke beren konden de kloof van een kleine minuut naar het leidersduo nog dichten. Van der Poel zag met Dries De Bondt en Lionel Taminiaux nog twee ploegmaats de sprong maken, net als Aaron Van der Beken (Bingoal WB), Andreas Goeman (Tarteletto-Isorex), Julien Vermote (Secteur Duolar) en het Bolton Equities Black Spoke-trio Regan Gough, Keegan Hornblow en Luke Mudgway (Bolton Equities Black Spoke).

De Nederlandse blokken van VolkerWessels en ABLOC CT hadden de slag gemist, maar hun poging om de tien – waaruit Dupont snel wegviel – terug tot de orde te roepen, bracht niets op. We gingen dus met negen de finale in.

Dominant Alpecin-Deceuninck
Onder impuls van de altijd aanvalslustige Dries De Bondt, gingen ook Goeman, Mudgway en Van der Beken voor de bijl. Alpecin-Deceuninck had de touwtjes in de slotronde zo stevig in handen. Vermote probeerde de blauwhemden nog te verrassen met een ultieme aanval, maar de poging van Taminiaux onder de vod van de laatste kilometer was de goede. Na Arnaud De Lie krijgen we zo voor de tweede maal op rij een Waal op de erelijst van de Schaal Sels.

“Dinsdag was ik derde in Zottegem en zaterdag tweede in Meulebeke. Mijn vriendin had me vooraf op het hart gedrukt dat ik vandaag dus gewoon moest winnen”, lachte Taminiaux achteraf. “Er zat dus een beetje druk achter en dat heeft mogelijk wel geholpen. Ik ben alvast blij, want ik probeer elk jaar minstens één wedstrijd te winnen. Dat is niet zo gemakkelijk, maar dat kan ik nu dus toch afvinken.”